-คำสรรพนาม ( pronoun)   --

2.2 คำสรรพนาม ( pronoun)

คือ คำที่ใช้แทนคำนามและข้อความที่กล่าวถึงมาแล้ว หรือกำลังจะกล่าวต่อไป เพื่อจะได้ไม่ต้องกล่าวซ้ำ   นักศึกษาลองพิจารณาข้อความต่อไปนี้
       a) Joseph is quite tall and chubby.    Joseph has large dark eyes hidden behind Joseph 's gold-framed glasses.  Joseph's thick eyebrows and very thin lips make Joseph look serious and unkind.

       b) Joseph is quite tall and chubby.    He has large dark eyes hidden behind his gold-framed glasses.  His thick eyebrows and very thin lips make him look serious and unkind.

       ข้อความ a) ใช้คำนามคำเดียวกันตลอดซึ่งก่อให้เกิดความซ้ำซาก ในขณะที่ข้อความ b) ใช้คำสรรพนาม
รูปต่าง ๆ แทนคำนาม Joseph จึงทำให้ข้อความสละสลวยกว่า

         2.2.1 ประเภทของคำสรรพนาม   คำสรรพนามอาจแบ่งออกได้เป็น 7 ประเภทดังนี้คือ

                    1) Personal Pronoun   คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนบุคคล ได้แก่

Person	Singular	Plural
1st person	I, my*, mine*, me	We, our*, ours*, us
2nd person	you, your*, yours*	you, your*, yours*
3rd person	he, his*, him, she, her*, hers*, it, its*	they, their*, theirs*, them

                                        You should leave your tray on that table.  I've already put mine there.
                                        Narinthip donates her blood every month.
                                        The teacher asked us to participate in a forum.

                อย่างไรก็ตาม บางครั้งคำสรรพนามในตารางที่มีเครื่องหมาย* อาจจัดเป็นประเภทของ   possessive pronouns ซึ่งเป็นคำสรรพนามที่แสดงความเป็นเจ้าของก็ได้

                   2) Demonstrative Pronoun   คือ คำสรรพนามที่แสดงการชี้เฉพาะ ได้แก่ this, that, these
                    และ those

                                        This is his new pocketbook.
                                        These are Kate's belongings.

                   3) Indefinite Pronoun คือ คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะ ได้แก่

Singular	everyone, everybody, everything, someone, somebody, something, anyone, anybody, anything, each, another, either, one, no one, nobody, nothing, neither
Plural	others, many, several, both, few
Singular or Plural	all, more, most, some, such, any, none

                                        Nobody is perfect.
                                        Jack and Jill love to exercise.  Both are in good health.

                   4) Relative Pronoun   คือ คำสรรพนามที่ใช้เชื่อมประโยคย่อยไม่อิสระเข้ากับคำนาม หรือ
                   สรรพนามอื่นที่ต้องการขยาย ได้แก่ who, whom, whose, which และ that
                   ( ศึกษารายละเอียดในโมดูลที่ 11 Complex Sentences: Adjective Clauses)

                                        My niece who is married to a vet is going to have a baby.
                                        The movie which she directs will be released soon.

                   5) Reflexive and Intensive Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้เมื่อประธานและกรรม
                   เป็นคนเดียวกัน หรือสิ่งเดียวกัน ได้แก่ myself, yourself, himself, herself, itself, ourselves,
                   yourselves, themselves ( รูป –self /-selves ของคำสรรพนามที่ใช้แทนบุคคล)

                   เมื่อทำหน้าที่เป็นกรรม หรือส่วนเสริมประธาน จะเรียกว่า reflexive pronoun เช่น

                                        She cut herself when cooking.
                                        Paul is not himself today; he may have something on his mind.

                   เมื่อทำหน้าที่เป็น appositive เพื่อเป็นการเน้นประธาน จะเรียกว่า intensive pronoun เช่น

                                        I did this myself .
                                        You have to tell him the truth yourself .

                   6) Interrogative Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้ในการถามคำถาม เช่น who, which , what

                                        Who wrote Harry Potter ?
                                        Which is your bag: the black one or the brown one?
                                        What happened at the BTS station?

                   7) Reciprocal Pronoun คือ คำสรรพนามที่ใช้แสดงว่าบุคคลหรือสิ่งนั้นกระทำหรือรู้สึก
                    เช่นเดียวกันต่อกัน

                                        Romeo and Juliet love each other so much.
                                        These quadruplets ( ฝาแฝดสี่คน) always take care of one another .

                   2.2.2 การใช้รูปต่าง ๆ ของคำสรรพนาม

                รูปของคำสรรพนาม ( case) ในภาษาอังกฤษมีอยู่ด้วยกัน 3 รูปคือ
                    subjective ( รูปที่เป็นประธาน) ,
                    possessive ( รูปที่แสดงความเป็นเจ้าของ) ,
                    objective ( รูปที่เป็นกรรม) ดังแสดงในตาราง

	Subjective Case	Possessive Case	Objective Case
Singular	I he, she, it	my, mine his, her, hers, its	me him, her, it
Plural	we they	our, ours their, theirs	us them
Singular or Plural	you who	your, yours whose	you whom

                         Source:   Ellsworth, Blanche and Higgins, John A. (2010).   English Simplified. 
                                     Twelfth Edition. USA: Pearson Education, Inc., p. 17.

                   2.2.3 หน้าที่หรือตำแหน่งของคำสรรพนาม 
                    ในประโยคภาษาอังกฤษ คำสรรพนามสามารถทำหน้าที่ หรืออยู่ในตำแหน่งเดียวกับคำนามได้
                ยกเว้นส่วนเสริมกรรม ดังนี้

                    1) ประธาน                         
                              They save hundreds of lives.

                    2) กรรมตรง                   
                        I'll call you after the meeting.

                    3) กรรมรอง                      
                        The teacher gave her an assignment.
                    4) กรรมตามหลังบุพบท   
                        All Thai people pray for him .
                    5)  ส่วนเสริมประธาน 
                        A:  May I speak to Ms. Ananya?
                        B:  This is she .

---

6.1 ประโยค Past Simple Tense เชิงบอกเล่า

โครงสร้าง : Subject + Verb 2

( ประธาน + กริยาช่องที่ 2 )

ตัวอย่าง : 1.He walked to school yesterday. ( เขาเดินมาโรงเรียนเมื่อวานนี้ )

2. They played volleyball last week. ( เขาทั้งหลายเล่นวอลเลย์บอลสัปดาห์ที่แล้ว )

---

6.2 ประโยค Past Simple Tense เชิงปฏิเสธ

เมื่อต้องการแต่งประโยคใน Past Simple Tense ให้มีความหมายเชิงปฏิเสธ ทำได้ด้วยการใช้ Verb to do
ช่องที่ 2 คือ did มาช่วย และเติม not ข้างหลัง มีโครงสร้างของประโยคดังนี้
โครงสร้าง : Subject + did + not + Verb 1

( ประธาน + did + not + กริยาช่องที่ 1 )

ตัวอย่าง : 1. He did not ( didn’t ) walk to school yesterday. ( เขาไม่ได้เดินมาโรงเรียนเมื่อวานนี้ )

2. They did not play volleyball last week. ( เขาทั้งหลายไม่ได้เล่นวอลเลย์บอลสัปดาห์ที่แล้ว )

ข้อสังเกต : เมื่อนำ did มาใช้ในประโยคแล้วต้องเปลี่ยนกริยาช่องที่ 2 ให้เป็นกริยาช่องที่ 1 ด้วย

---

6.3 ประโยค Past Simple Tense เชิงคำถามและการตอบ

เมื่อต้องการแต่งประโยคใน Past Simple Tense ให้มีความหมายเชิงคำถาม ทำได้ด้วยการนำ did มาวางไว้หน้าประโยค
และตอบด้วย Yes หรือ No ซึ่งมีโครงสร้างของประโยคดังนี้
โครงสร้าง : Did + Subject + Verb 1

( Did + ประธาน + กริยาช่องที่ 1 )

ตัวอย่าง : 1. Did he walk to school yesterday ?( เมื่อวานนี้เขาเดินมาโรงเรียนใช่หรือไม่ )

- Yes, he did. ( ใช่ เขาเดินมา )
- No, he didn’t. ( ไม่เขาไม่ได้เดินมา )

2. Did they play volleyball last week ?( เขาทั้งหลายเล่นวอลเลย์บอลสัปดาห์ที่แล้วใช่หรือไม่ )

- Yes, they did. ( ใช่ เขาทั้งหลายเล่น )
- No, they didn’t . ( ไม่ เขาทั้งหลายไม่ได้เล่น )

---

6.4 หลักการใช้ Past Simple Tense

1. ใช้กับเหตุการณ์หรือการกระทำที่เกิดขึ้นและจบลงไปแล้วในอดีต ซึ่งมักจะมีคำ กลุ่มคำ หรืออนุประโยคต่อไปนี้อยู่ในประโยค

คำ	กลุ่มคำ	อนุประโยค
ago	last night	when he was young
once	last year	when he was five years old
yesterday	yesterday morning	when I lived in Tokyo
	during the war

เช่น 1. I lived in Chaing mai 3 years ago. ( ฉันอยู่ที่เชียงใหม่เมื่อ 3 ปีที่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ได้อยู่แล้ว )
2. His father died during the war. ( พ่อของเขาตายระหว่างสงคราม )

3. He learned English when he was young. ( เขาเรียนภาษาอังกฤษเมื่อเขาเป็นเด็ก )

---

6.5 หลักการเติม ed ที่คำกริยา

1. กริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม d ได้เลย เช่น

love - loved = รัก
move - move = เคลื่อน
hope - hoped = หวัง

2. กริยาที่ลงท้าย ด้วย y และหน้า y เป็นพยัญชนะ ให้เปลี่ยน y เป็น I แล้วเติม ed เช่น

cry - cried = ร้องไห้
try - tried = พยายาม
marry - married = แต่งงาน

ข้อยกเว้น ถ้าหน้า y เป็นสระ ใหเติม ed ได้เลย เช่น

play - played = เล่น
stay - stayed = พัก , อาศัย
enjoy - enjoyed = สนุก
obey - obeyed = เชื่อฟัง

3. กริยาที่มีพยางค์เดียว มีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียวให้เพิ่มพยัญชนะที่ลงท้ายอีก 1 ตัว แล้วเติม ed เช่น

plan - planned = วางแผน
stop - stopped = หยุด
beg - begged = ขอร้อง

4. กริยาที่มี 2 พยางค์ แต่ลงเสียงหนักพยางค์หลัง และพยางค์หลังนั้น มีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียว ให้เพิ่มพยัญชนะที่ลงท้ายอีก 1 ตัว แล้วเติม ed เช่น

concur - concurred = ตกลง, เห็นด้วย
occur - occurred = เกิดขึ้น
refer - referred = อ้างถึง
permit - permitted = อนุญาต

ข้อยกเว้น ถ้าออกเสียงหนักที่พยางค์แรก ไม่ต้องเติมพยัญชนะตัวสุดท้ายเข้ามา เช่น

cover - covered = ปกคลุม
open - opened = เปิด

5. นอกจากกฏที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เมื่อต้องการให้เป็นช่อง 2 ให้เติม ed ได้เลย เช่น

walk - walked = เดิน
start - started = เริ่ม
worked - worked = ทำงาน